Het album "The Things That Count" van onze goede vriend Markus Rill is al een tijdje in ons bezit, en verkrijgbaar bij Glitterhouse Records (http://www.glitterhouse.com/), maar werd op verzoek van "Europe's Premier Americana Artist" bewust uit het overaanbod van 'Greatest Hits" albums en kerst / eindejaarscompilaties gehouden om bij de start van het nieuwe jaar meteen de hoofdvogel af te schieten.

De plannen voor de opvolger van het "Live" album (zie recensie) en het (bijna) onovertrefbare "The Price Of Sin" kregen in laatste instantie een verrassende wending met het afzeggen van producer George Bradfute. Gelukkig kent men in nood zijn vrienden en was het labelgenoot Mack Starks die zijn ex - Farmer Not So John collega Richard Mc Laurin bereid vond om de klus te klaren. Het uiteindelijke resultaat is verbluffend ... de openingstrack "Straighter Road" geeft al meteen aan dat het duo Rill / Mc Laurin bewust kiest voor een totaal andere aanpak. Met wat orde op zaken te stellen en na een beetje (privé) puin opruimen kijkt Blue Rose's enigste landgenoot op de loonlijst met vertrouwen de toekomst tegemoet.

Het weerspiegelt zich allemaal in een twaalftal zelfgepende songs die geregeld iets steviger, rockend voor de dag komen. "Unlike you" ...  this guitar always sings the truth, "Scene of The Crime"en "Dimestore Paperback Memory" kunnen beschouwd worden als trentsetters in de (r)evolutie die Markus met "The Things That Count" bewerkstelligt. Natuurlijk verloochent de singer - songwriter uit Duitsland zijn schitterend muzikaal verleden niet helemaal, de prachtige ballads "Sarah Stein" en "I'll Wait For you"krijgen zowaar een Daniel Lanois jasje aangemeten, "What Might ' Ve Been" past in de huidige aangename trend om songs te declameren ipv te zingen (zie Sam Baker),  het slide gitaartje van John Mc Mahan op "Gotta Keep My Hands Off" zorgt voor een prima rootsy, bluesy pareltje dat de concurrentie aangaat met "The Faith is Hard" ( Richard Mc Laurin on lap steel) en "On The Sly" (Jen Gunderman on accordion, Markus on harmonica) om als  "Best Song from Markus Rill" geschiedenis te gaan schrijven.

Bij aanvang van 2008 worden er opnieuw een massa goede voornemens gemaakt en gaan de meesten onder ons net als Markus Rill eventjes te biechten bij zichzelf ....het berouw en de absolutie zouden wel eens erg gelijkend  kunnen zijn  ...."I know a lotta things but I don't know a lotta things that are of a lotta use. I ask myself what do I know about the things that count". Iedereen maakt zijn eigen rekening ( alhoewel ?) maar Bob Collum & the Welfare Mothers ( zie recensie) vertoeven meteen met Markus Rill  in goed gezelschap om in de nabije toekomst the Euro Americana Chart te gaan bevolken.  Verplichte aanschaf !!! (SWA)